Chaotic, Corrupt, and Sinful but STILL the One True Church?! (w/ Joshua ...

Luther: Pas op voor de kerkvaders en iedereen die de termen in Romeinen anders definiëren dan ik

In het voorwoord van zijn commentaar op Romeinen geeft Maarten Luther zijn definities voor verschillende termen in de beroemde brief van Paulus.

Hij waarschuwde de lezers ook voor leraren die andere definities gebruikten dan hij. Alle namen die hij opsomt, behalve Origenes, waren kerkvaders:

"Tenzij je deze woorden op deze manier begrijpt, zul je nooit deze brief van Paulus of welk boek van de Schrift dan ook begrijpen. Wees daarom op je hoede voor elke leraar die deze woorden anders gebruikt, wie hij ook is, of dat nu Hiëronymus, Augustinus, Ambrosius, Origenes of iemand anders is die even groot of groter is dan zij."

Dit zegt hij over een Bijbelboek dat hij eerder in het Voorwoord beschreef als "echt het belangrijkste stuk in het Nieuwe Testament. Het is het zuiverste evangelie" en later als "het rijkst mogelijke onderwijs over wat een christen moet weten".

Dus, volgens Luther, moeten Hiëronymus, Augustinus, Ambrosius, etc. verworpen worden ten gunste van Luther over het boek van de Bijbel dat het meest belangrijk was voor de Christelijke religie.

Denk daar eens over na.

Vergelijkbare en zelfs meer expliciete sentimenten tegen precies dezelfde kerkvaders (en de kerkvaders in het algemeen) werden opgetekend in Luthers "Tafelgesprek" (§530):

"Hiëronymus schreef weliswaar over [boeken in de Schrift], maar helaas zeer koud. Ambrosius schreef zes boeken over het eerste boek van Mozes, maar ze zijn erg slecht. Augustinus schreef niets nuttigs over het geloof... Ik kan geen uiteenzetting vinden over de brieven aan de Romeinen en Galaten, waarin iets puur en juist wordt onderwezen... We moeten de Vaders voorzichtig lezen, en ze in de gouden balans leggen, want ze struikelden vaak en dwaalden af, en vermengden in hun boeken veel monnikachtige dingen... Hoe meer ik de boeken van de Vaders lees, hoe meer ik mezelf beledigd voel...".

Het idee dat Luther niet bewust afweek van het christendom zoals dat al zo lang consequent werd begrepen, is eenvoudigweg niet houdbaar als je zijn eigenlijke werken leest.

Hij probeerde het aan te kleden als eenvoudigweg wat "de Bijbel" onderwees.

Maar als dat waar was, en over de kern van het Evangelie niet minder, dan volgt uit Luthers eigen premissen noodzakelijkerwijs en onvermijdelijk de conclusie dat de kern van het Evangelie voor vrijwel de hele christelijke geschiedenis vóór Luther onbekend/misbegrepen was.

Overweeg of een dergelijke opvatting:

(A) op het eerste gezicht redelijk is; en

(B) in overeenstemming is met de beloften van Christus om bij Zijn Kerk te blijven en haar in alle waarheid te leiden, op zo'n manier dat zij nooit verslagen zal worden, een Stad op een Heuvel zal zijn die voor iedereen zichtbaar is, de "pilaar en bolwerk van de waarheid" (1 Tim. 3:15), enz.

De kerkvaders beschrijven dat vrijwel elke ketter in de oude Kerk precies hetzelfde deed als Luther: de Schrift citeren en beweren dat het hun nieuwe doctrines onderwees. Zelfs de Duivel doet het tenslotte.

De Schrift zelf (de tweede brief van Petrus) waarschuwt voor hen die zelfs in de eerste eeuw de brieven van Paulus tot hun eigen ondergang verdraaiden. De ironie!

De realiteit is dat Luthers begrip van de Schrift met betrekking tot doctrines als rechtvaardiging, etc., eenvoudigweg niet weerspiegelde hoe het door de eeuwen heen algemeen en consequent was begrepen.

Luther herkende dit heel bewust en herinnerde zijn erkenning op talloze plaatsen in zijn geschriften, waaronder de bovenstaande citaten.

Wanneer je je lezers moet waarschuwen tegen het accepteren van Hiëronymus, Augustinus, Ambrosius en andere grootheden over de basisprincipes van het Evangelie, dan ben je de Christelijke religie niet aan het "hervormen". Je creëert een andere.

Je hoeft mij en vele andere bekeerlingen niet te geloven dat de Kerkvaders een Evangelie onderwijzen dat in veel opzichten (inclusief de kern) totaal vreemd is aan het protestantisme. Op veel plaatsen in hun geschriften zeggen veel van de vroege protestanten het zelf.

Joshua Charles

https://www.joshuatcharles.com/ 

Waar is de Ware Kerk van Christus?

Verdediging van de Deutero-canonieke boeken

Door Jimmy Akin

Wanneer Katholieken en Protestanten over ‘de Bijbel’ praten, hebben die beide groepen daarbij niet dezelfde serie boeken in gedachten.

In de zestiende eeuw verwijderden de Protestantse hervormers een heel deel van het Oude Testament dat niet in overeenstemming te brengen was met hun theologie. Ze beweerden dat dit deel van het Oude Testament niet de geïnspireerde Schrift was en gaven deze boeken de veroordelende titel ‘Apocrief’.

De Katholieken verwijzen naar deze boeken als ‘Deutero-canonieke’ boeken, aangezien deze boeken door enkele kerkvaders in twijfel getrokken werden en ze pas later als canoniek werden erkend, terwijl de rest van de boeken proto-canoniek genoemd wordt, aangezien hun canoniciteit als eerste erkend werd.

Na de aanval van de Protestanten op de integriteit van de Bijbel, heeft de Katholieke Kerk op het concilie van Trente onfeilbaar bevestigd dat de deutero-canonieke boeken door God geïnspireerd zijn. Waarmee ze bevestigen wat geloofd werd sinds de komst van Christus.

FREE Bible Study on the Blessed Mother | Understanding Mary & Her Old Te...

Thank you for bringing reform to our Church

 

De Bijbel over engelen

Ieder mens heeft een beschermengel van God gekregen

Matt. 18: 10: "Zorgt er voor, dat gij geen van deze kleine gering acht; want Ik zeg u: Hun engelen in de hemel zien altijd het aanschijn van mijn Vader, die in de hemel is.`"

Ex. 23: 20-21: "Zie, Ik zend mijn engel voor u uit, om u onderweg te bewaken, en u naar de plaats te leiden, die Ik u heb bereid. Wees voor hem op uw hoede, luister naar hem, en wees niet weerspannig tegen hem."

Psalm 91: 10-12: "Geen onheil zal u dus treffen, Geen plaag uw tenten bereiken; Want Hij zal voor u zijn engelen ontbieden, Om u op al uw wegen te hoeden. Zij zullen u op de handen dragen, Opdat gij aan geen steen uw voeten zult stoten;"

Genesis 48: 16: "De Engel, die mij uit alle nood heeft verlost, Zegene deze knapen! Moge in hen mijn naam blijven leven, en de naam van mijn vaderen, Abraham en Isaäk, En mogen zij vruchtbaar en talrijk worden In het land!"

Baruch 16: 20: "Zo waar de Heer leeft; zijn engel heeft mij beschermd, toen ik hier wegging, terwijl ik daar woonde, en nu ik hier terug ben. De Heer heeft niet toegelaten, dat zijn dienares werd onteerd. Vrij van iedere smet van zonde heeft Hij mij bij u teruggebracht, om mij te verheugen over zijn zege, over mijn redding en over úw bevrijding."

Genesis 21:17: "God hoorde ook den knaap schreien; en de engel van God riep uit de hemel tot Hagar, en zeide tot haar: Wat is er toch Hagar? Wees maar niet bang; want God heeft het schreien van den jongen gehoord; dat betekent immers zijn naam. Sta op, neem den knaap op, en houd hem goed vast; want Ik zal een groot volk van hem maken."

1 Kon. 19: 4-7: "Hij verzuchtte: Nu is het genoeg, Jahweh! Neem mij het leven; want ik ben niet beter dan mijn vaderen. En hij legde zich onder de bremstruik neer en sliep in. Maar opeens stiet een engel hem aan, en sprak tot hem: Sta op en eet. Hij keek op, en daar stond aan zijn hoofdeinde een geroosterd brood en een kruik water! Hij at en dronk, en sliep weer in. Maar opnieuw stiet de engel van Jahweh hem aan, en sprak: Sta op en eet; want anders is de reis u te lang."

Judith 13: 20: "Zo waar de Heer leeft; zijn engel heeft mij beschermd, toen ik hier wegging, terwijl ik daar woonde, en nu ik hier terug ben. De Heer heeft niet toegelaten, dat zijn dienares werd onteerd. Vrij van iedere smet van zonde heeft Hij mij bij u teruggebracht, om mij te verheugen over zijn zege, over mijn redding en over úw bevrijding."

Prof. Huijgen: Vier Mariafeest, zing dagelijks het Magnificat

Protestanten zijn er vaak huiverig voor om Maria al te veel aandacht te geven. Onterecht, vindt prof. dr. A. Huijgen. Hij pleit voor het vieren van het feest van de annunciatie, de aankondiging van de geboorte van de Verlosser. En voor het dagelijks zingen van het Magnificat, de lofzang van Maria.

Een christelijke gereformeerde theoloog die een boek over Maria schrijft. Zo vreemd vindt prof. Huijgen dat niet, want volgens hem wordt Maria in protestantse kring ondergewaardeerd. De hoogleraar van de Theologische Universiteit Apeldoorn schreef daarom een boek over de moeder van Jezus: ”Maria. Icoon van genade”, dat vrijdag verschijnt. Lees hier verder

En lees hier de katholieke uitleg waarom we de H. Maagd Maria zo zeer vereren.

Vrouwen in kerkelijke ambten

In de Gereformeerde Kerkbode Noorden, 08/02/14 schrijft Ds. S.M. Alserda over het rapport van het generale deputaatschap 'M/V in de kerk' aan de GS Ede 2014, het stuk is te lezen op de website Eeninwaarheid. In het rapport wordt gepleit voor de openstelling van de kerkelijke ambten voor vrouwen. Ds. Alserda verzet zich hier terecht tegen en komt met op zich goede argumenten vanuit de H. Schrift. Toch merkte ik bij het lezen hiervan dat hij zich verdedigt met een sterke handicap, hij mist namelijk de Traditie en het Leergezag als pijlers voor het Bijbelse standpunt. De moeilijkheid is nu eenmaal dat veel punten in de H. Schrift niet zo eenduidig en scherp vastgelegd zijn, er is heel vaak ruimte voor interpretatie. Voor de katholiek is dat geen probleem, hij is immers gehouden om de H. Schrift uit te leggen in lijn met de Traditie en het Leergezag. De protestant mist dit houvast en moet het met de H. Schrift alleen doen. Daarnaast is een moeilijkheid het feit dat er geen lijst met hermeneutische regels in de H. Schrift staat, het is dus niet zo duidelijk welke regels je moet hanteren bij het uitleggen van de H. Schrift. Ik krijg de indruk dat ds. Alserda stiekem de Traditie toch als argument gebruikt, dat doet hij door te zeggen dat de visie van deputaten “een breuk met de Kerk van alle eeuwen” is. Dat is natuurlijk waar, maar is geen argumentatie op basis van Sola Scriptura.
Omdat protestanten dit houvast van Traditie en Leergezag missen lopen ze op den duur allemaal het gevaar om te vallen voor de verleidingen van het modernisme en de vrijzinnigheid. De H. Rooms Katholieke Kerk is hiertegen de enige remedie. Zoals mooi uitgedrukt in een gedicht van Hans Schouten:

‘k Vloek de Kerk van Engeland stijf,
want: zij mijteren het wijf.
Wie kan zoiets zots verzinnen:
priesteressen – bisschoppinnen!
En intussen vloeien stromen
naar de Moederkerk van Rome,
die – hoe hoog de golven slaan –
weet haar mannetje te staan.

Heiligschennis in kerken van Reformatie

Op 8 oktober verscheen een boeiend artikel van Prof. B. A. Zuiddam in het Reformatorische Dagblad. Hier een paar citaten met wat commentaar.

“Eindelijk was het dan zover. Na jaren wachten bezocht ik onlangs het graf van de oude zeeheld Piet Hein. Door dertig jaren verblijf in het buitenland was het er nooit van gekomen, want bij een eerder bezoek was de Oude Kerk in Delft gesloten wegens restauratie.

Het werd een teleurstelling. Op de allerheiligste plaats van de kerk, waar eens het altaar van de Heere stond en waar Zijn bloed gedronken en vlees gegeten werd –Hij gaf het voor de verzoening van zondaren– staat nu het praalgraf voor de volksheld.

Geestelijk beschouwd is dat geen vooruitgang maar heiligschennis. Daarbij werd het huis van God gemaakt tot een huis van koophandel.”

….

“Onlangs schreef collega dr. B. J. Spruyt in het Nederlands Dagblad (24-9): „Er zijn weinig zaken die ik zo goed begrijp als de overgang van een protestant naar de Rooms-Katholieke Kerk.” Daarbij vertelt hij dat een groot deel van zijn leesclub van serieuze oud-leerlingen van de reformatorische school rooms-katholiek is geworden. De kern van zijn betoog is dat de reformatorische traditie in deze tijd geen houvast biedt omdat ze te subjectief is geworden. Eigen meningen en relatief korte tradities worden verheven tot maatstaf waaraan vooral de ander gemeten wordt.”

….

“Na mijn rondgang door vaderlandse protestante kerken was het een verademing om in de kathedraal van ’s-Hertogenbosch te komen. Daar stond God centraal in het kerkgebouw en niet de mens.”

….

“Met Spruyt zie ik een overgang naar de Rooms-Katholieke Kerk niet zitten. Voor mij is hierin vooral het antwoord van wijlen ds J. T. Doornenbal doorslaggevend: de kerk die hem een bolwerk van traditie in de moderne tijd had geleken, was zelf voor tal van verleidingen bezweken.”

Dit is toch wel een erg zwakke onderbouwing om niet over te gaan naar de Rooms-Katholieke Kerk, waar inderdaad God centraal staat. Er zijn in die Kerk inderdaad mensen die de Traditie met een hoofdletter met voeten treden, mensen die de moraal, die onveranderlijk is, maar wat graag zouden veranderen en zo zijn er vele andere misstanden. Maar de vraag is niet of er wel of geen missstanden zijn, want die zijn er in de Hersteld Hervormde Kerk ook. Maar de vraag is welke Kerk is legitiem? Welke is de Kerk van Christus? In het Oude Verbond waren er onder de priesters van Gods volk ook vele misstanden, ook in de tempel, denk maar aan de hogepriester Eli en zijn twee zonen Hofni en Pinehas. Daarom is het goed om de 4 kenmerken van de ware Kerk als criterium te nemen: Een, Heilig, Apostolisch en Katholiek/Universeel.

“De afgelopen week verscheen in Italië het boek ”Dio vive ancora in Olanda” (”God leeft nog steeds in Nederland”) van Willem Jacobus kardinaal Eijk. Daarin ontmoet de lezer een Rooms-Katholieke Kerk die te gronde gegaan is door modernisme en machtsmisbruik, waarvan de kleinen en de kwetsbaren het slachtoffer werden. Het doet griezelig aan dat deze organisatie zich wat betreft wijding, eucharistie en priesterschap toch als de enige ware kerk op aarde blijft beschouwen. Eigenlijk zou men zich moeten ‘her-Eijken’ op grond van de Bijbel en de daaruit voortvloeiende leer van de Kerk.”

Het is helemaal niet griezelig dat de Rooms Katholieke Kerk zich de ware Kerk noemt, dat doet ze namelijk op gezag van Christus zelf die dit gezag aan Petrus gegeven heeft. En was ze niet de ware Kerk zou zijn, moet ze sowieso haar mond houden, omdat ze daarmee alle gezag verloren heeft. Verder is ongeloofwaardig dat prof. Zuiddam tegen kardinaal Eijk zegt dat hij zich moet herijken op de Bijbel, het is immer de protestantse ‘kerk’ zelf die 7 boeken uit de Bijbel gescheurd heeft, degene die zich moet herijken is dus de protestant, die zo heeft afgedaan van Gods Woord (Open. 22: 18-19) door erin te schrappen wat hem niet te pas komt.

Lees hier het hele artikel uit het RD.