Als grondslag van de eigenschappen wordt het wezen substantie genoemd en de verandering van wezen transsubstantiatie. Dit woord werd het eerst daarvoor gebruikt door Hildebert (1056-1133). Door het Concilie van Trente werd de wezensverandering geleerd met gebruikmaking van dit woord. De wezensverandering zelf werd echter reeds vanaf het begin der Kerk beleden. Wel werd daarover niet zo geredeneerd als nu, dat men onderscheid maakte tussen wezen en eigenschappen, maar praktisch werd beleden, dat minstens het wezen veranderd werd, want men nam aan, dat brood en wijn veranderd worden in Christus' lichaam en bloed.
De eerste die dit onderscheid maakte was Paschasius Radbertus in de 9e eeuw. Hij werd bestreden, niet echter omdat hij tevoren de wezensverandering niet zou hebben aangenomen, zoals de Protestanten beweren, maar omdat hij niet duidelijk deed uitkomen dat Christus in dit sacrament op een andere wijze tegenwoordig is dan tijdens zijn aardse leven.
Berengarius van Tours (+1088), was de eerste die de wezensverandering zelf bestreed. Op hem beroepen zich de Protestanten. Wel een laat getuige voor het oorspronkelijk Christendom!
Bron: http://www.stpiusx.be/protestantse-opwerpingen-tegen-de-katholieke-kerk (met toestemming overgenomen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten