Heiligschennis in kerken van Reformatie

Op 8 oktober verscheen een boeiend artikel van Prof. B. A. Zuiddam in het Reformatorische Dagblad. Hier een paar citaten met wat commentaar.

“Eindelijk was het dan zover. Na jaren wachten bezocht ik onlangs het graf van de oude zeeheld Piet Hein. Door dertig jaren verblijf in het buitenland was het er nooit van gekomen, want bij een eerder bezoek was de Oude Kerk in Delft gesloten wegens restauratie.

Het werd een teleurstelling. Op de allerheiligste plaats van de kerk, waar eens het altaar van de Heere stond en waar Zijn bloed gedronken en vlees gegeten werd –Hij gaf het voor de verzoening van zondaren– staat nu het praalgraf voor de volksheld.

Geestelijk beschouwd is dat geen vooruitgang maar heiligschennis. Daarbij werd het huis van God gemaakt tot een huis van koophandel.”

….

“Onlangs schreef collega dr. B. J. Spruyt in het Nederlands Dagblad (24-9): „Er zijn weinig zaken die ik zo goed begrijp als de overgang van een protestant naar de Rooms-Katholieke Kerk.” Daarbij vertelt hij dat een groot deel van zijn leesclub van serieuze oud-leerlingen van de reformatorische school rooms-katholiek is geworden. De kern van zijn betoog is dat de reformatorische traditie in deze tijd geen houvast biedt omdat ze te subjectief is geworden. Eigen meningen en relatief korte tradities worden verheven tot maatstaf waaraan vooral de ander gemeten wordt.”

….

“Na mijn rondgang door vaderlandse protestante kerken was het een verademing om in de kathedraal van ’s-Hertogenbosch te komen. Daar stond God centraal in het kerkgebouw en niet de mens.”

….

“Met Spruyt zie ik een overgang naar de Rooms-Katholieke Kerk niet zitten. Voor mij is hierin vooral het antwoord van wijlen ds J. T. Doornenbal doorslaggevend: de kerk die hem een bolwerk van traditie in de moderne tijd had geleken, was zelf voor tal van verleidingen bezweken.”

Dit is toch wel een erg zwakke onderbouwing om niet over te gaan naar de Rooms-Katholieke Kerk, waar inderdaad God centraal staat. Er zijn in die Kerk inderdaad mensen die de Traditie met een hoofdletter met voeten treden, mensen die de moraal, die onveranderlijk is, maar wat graag zouden veranderen en zo zijn er vele andere misstanden. Maar de vraag is niet of er wel of geen missstanden zijn, want die zijn er in de Hersteld Hervormde Kerk ook. Maar de vraag is welke Kerk is legitiem? Welke is de Kerk van Christus? In het Oude Verbond waren er onder de priesters van Gods volk ook vele misstanden, ook in de tempel, denk maar aan de hogepriester Eli en zijn twee zonen Hofni en Pinehas. Daarom is het goed om de 4 kenmerken van de ware Kerk als criterium te nemen: Een, Heilig, Apostolisch en Katholiek/Universeel.

“De afgelopen week verscheen in Italië het boek ”Dio vive ancora in Olanda” (”God leeft nog steeds in Nederland”) van Willem Jacobus kardinaal Eijk. Daarin ontmoet de lezer een Rooms-Katholieke Kerk die te gronde gegaan is door modernisme en machtsmisbruik, waarvan de kleinen en de kwetsbaren het slachtoffer werden. Het doet griezelig aan dat deze organisatie zich wat betreft wijding, eucharistie en priesterschap toch als de enige ware kerk op aarde blijft beschouwen. Eigenlijk zou men zich moeten ‘her-Eijken’ op grond van de Bijbel en de daaruit voortvloeiende leer van de Kerk.”

Het is helemaal niet griezelig dat de Rooms Katholieke Kerk zich de ware Kerk noemt, dat doet ze namelijk op gezag van Christus zelf die dit gezag aan Petrus gegeven heeft. En was ze niet de ware Kerk zou zijn, moet ze sowieso haar mond houden, omdat ze daarmee alle gezag verloren heeft. Verder is ongeloofwaardig dat prof. Zuiddam tegen kardinaal Eijk zegt dat hij zich moet herijken op de Bijbel, het is immer de protestantse ‘kerk’ zelf die 7 boeken uit de Bijbel gescheurd heeft, degene die zich moet herijken is dus de protestant, die zo heeft afgedaan van Gods Woord (Open. 22: 18-19) door erin te schrappen wat hem niet te pas komt.

Lees hier het hele artikel uit het RD.