Het is juist
essentieel dat er Iemand tussen God en mensen geplaatst wordt, we kunnen niet
rechtstreeks voor God verschijnen, vanwege onze zonde. Zodra Israel God
rechtstreeks mocht ontmoeten wilden ze niet (op de berg Horeb), vanwege Gods
heerlijkheid en majesteit die zo groot was dat ze dat niet konden verdragen.
Liever hadden ze dat Mozes ertussen kwam staan. Uiteindelijk heeft God zijn
eigen Zoon gestuurd om tussen ons en God in te gaan staan. Maar ook
Nieuw-Testamentisch laat God mensen tussen ons en Hem in staan, Hij spreekt
immers tot ons door de mond van profeten en apostelen, en niet rechtstreeks. We
leren het geloof niet van Hemzelf, maar via zijn Kerk en via onze ouders. Zo
staan er steeds mensen tussen God en ons, maar niet om in de weg te staan, maar
om ons nader tot Hem te brengen.
Tegelijk mogen we
rechtstreeks tot God komen, vanwege het zoenoffer van zijn Zoon. Katholieken
mogen zo dicht bij hem leven dat Hij (Jezus) zelf letterlijk tot ons komt in de
H. Communie (Avondmaal) daarin wil hij letterlijk in ons wonen. En dan kunnen
we heel intiem met Hem spreken. En we bidden heel vaak het Onze Vader, en gebed
rechtstreeks tot de Vader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten