Reactie op - Session 2 - Sola Scriptura

Study By: Michael Patton

Het moet gezegd worden dat de twee heren die deze les verzorgen een eerlijk beeld proberen te geven van het standpunt van de Katholieke Kerk. Daarin zijn ze vrij goed geslaagd. De weerlegging van het Katholieke standpunt is minder overtuigend. Onderstaand een reactie.

Het eerste argument van Katholieken tegen het Sola Scriptura dat ze noemen is het feit dat in diverse teksten staat dat lang niet alles van wat Jezus gedaan heeft in de Bijbel opgenomen is (o.a. Joh. 21,25). Er is dus informatie over Jezus woorden en daden beschikbaar buiten de Bijbel om. Dit inderdaad niet een heel erg sterk argument tegen het Sola Scripture, omdat je evenzeer kunt zeggen dat het in de Bijbel staat omdat God dat blijkbaar voor ons geloof niet nodig vond. Maar het is wel opvallend dat de Bijbel (bewust) onvolledig is en dat een aantal geloofspunten pas duidelijk worden vanuit een bepaalde interpretatie. Zo staat er niet expliciet dat kinderen gedoopt worden, staat er niet dat God Drie-enig is, staat er niet hoe het Avondmaal exact gevierd moet worden, Paulus geeft alleen correcties op een reeds bestaande praktijk (bijv. in 1 Kor 11). Daaruit blijkt wel dat al vanaf het eerste begin de Bijbel aangevuld en geïnterpreteerd werd met behulp van de Traditie.

Het tweede argument is dat de Bijbel zelf zegt dat we Tradities moeten houden, volgens deze twee protestanten verwijst dat slechts naar de tradities die in de Bijbel staan. Dat is wel een erg gemakkelijke manier om het argument te weerleggen. Paulus zegt in zijn brief aan Filemon bijv. : “4: 9 Hetgeen gij ook geleerd, en ontvangen, en gehoord, en in mij gezien hebt, doet dat; en de God des vredes zal met u zijn.” Wanneer Paulus alleen naar de Bijbel wilde verwijzen had hij ook kunnen zeggen, doet wat ik u geschreven heb, maar dat zegt hij dus niet. En in 1 Kor. 11 zegt hij: “2 En ik prijs u, broeders, dat gij in alles mijner gedachtig zijt, en de inzettingen behoudt, gelijk ik die u overgegeven heb.” Ook hier staat expliciet dat ze de inzettingen moeten houden die overgeleverd zijn, er staat niet ‘degenen die opgeschreven zijn’.
Verder was volgens hun vanaf het begin duidelijk welke boeken in de Bijbel hoorden, en die werd ook direct door meer dan 90% van de mensen aanvaard. Maar even later zeggen ze dat de Bijbel door de gnostici ter discussie gesteld werd, er was dus blijkbaar toch geen overeenstemming. In ieder geval niet over alle boeken. En vandaar dat een uitspraak van een kerkelijk concilie nodig was. Die kwam er aan het eind van de 4e eeuw. Het is ook belangrijk dat we ons realiseren dat de meeste gelovigen sowieso al 14 a 15 eeuwen zonder Bijbel geloven. In de eerste eeuwen was er nog niet eens een Bijbel die algemeen aanvaard werd en van de vierde tot de 15e eeuw was een Bijbel voor de meeste mensen niet beschikbaar omdat die veel te duur was. En de Kerk is in die eeuwen geweldig gegroeid, je kunt dus blijkbaar prima geloven zonder Bijbel. De massale verspreiding van Bijbels is van na de boekdrukkunst.

Het derde argument is dat van de apostolische opvolging. Volgens deze protestantse mannen heeft Christus de apostelen macht gegeven om de onfeilbare christelijke leer op te schrijven, maar ze hebben die macht niet aan hun opvolgers doorgegeven. De ‘opvolgers’ van de apostelen hebben hun taak wel waargenomen, maar niet overgenomen. Zoals een baby-oppas wel op de baby past, maar niet ouder wordt van het kind. Ik vind het leuk bedacht. Maar waar staat dat in de Bijbel? Nergens. Wanneer zijn apostelen die macht niet mochten of konden doorgeven dan zou je toch verwachten dat Jezus dat erbij zegt. Hij verwijst immers naar een Oud Testamentisch gebruik waarbij de sleutelmacht doorgegeven werd (Matt. 16: 19)
Volgens hen is er maar een voorbeeld waar gesproken wordt over opvolging van een apostel, namelijk van Judas, die in Hand. 1 vervangen wordt door Mattias. Maar er zijn veel meer van dergelijke voorbeelden: Hand. 6: 6; Hand. 9: 17-19; Hand. 13: 2-3; 1 Tim. 5: 22 en 2 Tim. 1: 6 (Paulus herinnert Timoteus aan het ambt dat hij ontvangen heeft van Paulus door oplegging van de handen). Tenslotte nog 2 Tim. 4: 1-6, hier geeft Paulus aan het eind van zijn leven zijn Apostolisch ambt door aan Timoteüs en 2 Tim. 2: 2 (Paulus draagt over aan Timoteüs, die weer overdraagt aan de derde generatie enzovoorts.). Deze manier van bevestigen van amtsdragers komt ook exact overeen met wat Katholieken doen, namelijk zalven en de handen opleggen, waarop de dienaar van God de H. Geest ontvangt. En opleggen van de handen mocht destijds niet, en nu nog niet, gebeuren door zomaar een gemeentelid, maar dit moest gebeuren door een andere ambtsdrager.

In de vierde plaats de grote macht van de paus en de Traditie. Volgens is de macht van vrij recente datum, namelijk van de dertiende eeuw. Dat klopt volgens mij niet, zie maar deze uitspraken ver vroege kerkvaders:
• H. Cyprianus in brief 43, 5: Éen God is er en één Christus en één Kerk en één zetel door het woord des Heren op Petrus gegrondvest."
• H. Hieronymus in brief 25, 2: "Ik, die allereerst een volgeling ben van Christus, sta met uwe heiligheid, namelijk de zetel van Petrus, in verbinding. Ik weet dat op die rots de Kerk gebouwd is. Al wie buiten deze woning laat weiden is onheilig. Als iemand niet in de ark van Noë is geweest zal hij tijdens de vloed verloren gaan.
• H. Augustinus in "Contra Donatistas": "Telt de bisschoppen tenminste vanaf de zetel van Petrus, en ziet wien ieder in die opeenvolging van Vaders is opgevolgd: die zetel is de steenrots, welke de trotse poorten der hel niet overwinnen." In Sermo 131: "Aangaande deze aangelegenheid zijn de besluiten van twee concilies aan de apostolische stoel opgezonden. Het antwoord is van daar ook gekomen, mocht er nu ook eens een einde komen aan de dwaling!"

Verder is de bekende Petrustekst een heel zwak bewijs. Dit vind ik een erg zwakke weerlegging. Voor een uitleg van Matt. 16: 17-19 zie hier.

Het vijfde argument is dat er zonder onfeilbaarheid van de Kerk geen onfeilbare Bijbel/canon kan zijn. Dit is naar mijn mening een van de sterkste argumenten. Volgens de protestantse heren is de opsomming van Bijbelboeken (‘de inhoudsopgave’) feilbaar (niet perse foutloos), maar is de inhoud van die boeken wel onfeilbaar. Dat is een heel kromme redenering en met dit in de hand kan iedereen op elk moment een boek uit de Bijbel schrappen (omdat het hem niet aanstaat). Wat protestanten trouwens ook gedaan hebben toen ze 7 boeken van het Oude Testament uit de Bijbel scheurden.

Het zesde argument van Katholieken tegen het Sola Scripture is het feit je zonder onfeilbare Kerk vele scheuringen krijgt en dogmatische verschillen. Maar zo reageren ze hierop: we zijn met elkaar verbonden door een onzichtbare band, zoals broers en zussen. Ondanks dat we ruzie met elkaar kunnen hebben. We kunnen nergens zeker van zijn omdat we feilbaar zijn. De discussie en ruzie brengt ons verder en maakt het geloof dieper. Wanneer zij nergens zeker van zijn, dan hoeven we deze lezing van hun ook niet te aanvaarden, omdat ze toch ook feilbaar is. Verder blijkt nergens dat die verdeeldheid en ruzie ons verder brengt, integendeel zou ik zeggen. Tenslotte is de onzichtbare eenheid die ze mensen te bezitten ook echt onzichtbaar en dat is heel anders dan bij de Katholieken zie zichtbaar verenigd zijn onder één paus, die samen éé’n leer aanvaarden en samen deel uitmaken van één Kerk. En ook anders dan de eerste christenen waar die eenheid ook heel zichtbaar was en een sterk getuigenis voor de wereld. Toegegeven in ene bepaalde zin is er ook verdeeldheid binnen de Katholieke Kerk, maar dat komt niet omdat er niet één leer zou zijn, maar omdat men de ene leer, die men wel kent niet wil aanvaarden. Zo zijn er bijvoorbeeld veel mensen die de Katholieke leer mbt anticonceptie niet willen aanvaarden, maar diezelfde mensen erkennen wel dat Rome het zo leert (dat anticonceptie verboden is).

Tenslotte komens ze met het aloude ‘bewijs’ voor Sola Scripture: 1 Tim. 3: “14 Maar blijft gij in hetgeen gij geleerd hebt, en waarvan u verzekering gedaan is, wetende, van wien gij het geleerd hebt; 15 En dat gij van kinds af de heilige Schriften geweten hebt, die u wijs kunnen maken tot zaligheid, door het geloof, hetwelk in Christus Jezus is. 16 Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is; 17 Opdat de mens Gods volmaakt zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust.” Genoeg tot ALLE goed werk, zo benadrukken ze. Maar hier staat alleen dat de Bijbel NUTTIG is tot lering, maar niet dat ALLEEN de Bijbel nuttig is. En tenslotte noemen ze het bekende voorbeeld van de mensen van Berea deze ‘protestanten’ keken in hun Bijbel na of het waar was wat ze geleerd kregen. Dat dezen ze inderdaad waar het de profetieen uit het Oude Testament betrof, maar dat konden ze niet doen waar het Jezus leer en leven betrof, er was immers geen Nieuw Testament. En de reden dat de mensen van Berea geprezen werden was ook niet dat ze alles (kritisch) nakeken wat ze geleerd kregen, maar juist het tegenovergestelde, dat ze met een open hart en gewillig aanvaarden wat ze geleerd kregen.

Tenslotte zeggen ze nog dat er geen paus geweest is die een wonder gedaan heeft, zoals de apostelen wel deden. Maar dat klopt niet, Om voorspraak van Leo IV Paus werd de stad Centumcellae van de gevreesde vijanden gered. Paus Alexander I is eens op wonderlijke wijze ontsnapt uit een gevangenis waar hij geboeid vastgehouden werd. Paus Cornelius genas de vrouw van een edelman. Hoeveel meer voorbeelden willen ze hebben. Ik kan er met groot gemak meer noemen.

Al met een slappe weerlegging van het Sola Scripture principe. Later volgt een artikel met een nadere onderbouwing van het Katholieke standpunt met Traditie en Leergezag.