Dit artikel van iemand uit de protestantse evangelische hoek geeft een
prima verdediging van de apostolische Traditie. Wanneer je dit leest vraag je
je af waarom zo iemand niet gewoon (Rooms) Katholiek wordt. Onderstaand een
paar citaten uit dit artikel en daaronder een link naar de PDF van het
volledige artikel.
“Met Athanasius als gids, zal betoogd worden dat de vroege Kerk ons
loodst naar een gebalanceerde(re) kijk op de relatie Schrift-traditie. Een aan de
bron herijkte visie leidt tot een eerherstel van de apostolische traditie en de
kerkelijke gemeenschap, ook (of juist!) in evangelische kringen.”
“Wanneer Augustinus in het begin van de vijfde eeuw de omvang van de
canon wil bepalen, kan hij niet anders dan een beroep doen op de traditie:
Wat de canonieke
boeken betreft, moet hij [degene die de Schriften wil onderzoeken] het gezag
volgen van de meerderheid der katholieke kerken, waaronder allicht degene die
een woonplaats aan apostelen boden en brieven van apostelen mochten ontvangen.
Hij moet dus dit principe vasthouden betreffende de canonieke boeken, dat hij
de door alle katholieke kerken geaccepteerde stelt boven die welke sommige niet
accepteren. In het laatste geval moet hij de door een meerderheid van kerken en
door kerken van groter gezag geaccepteerde boeken stellen boven de boeken die
een minderheid of kerken van geringer gezag in ere houden … [Hierna volgt een
opsomming van de Bijbelse canon, inclusief enkele oudtestamentische apocriefen]”
“De jonge kerk leefde bij het gezag van de leer van de apostelen (Hand.
2:42), de ooggetuigen van de aardse bediening van Christus (Hand. 1:21-22). Het
Oude Testament werd gelezen en uitgelegd door deze apostolische bril, oftewel
het evangelie van Jezus Christus. Deze leer werd aanvankelijk mondeling
overgeleverd.”
“Het schrijven mag dan niet tot de kern van Paulus' bediening behoord
hebben, wat op schrift stond had evenveel gezag als mondeling onderwijs, zoals
duidelijk blijkt uit 2 Thess. 2:15:
Wees standvastig,
broeders en zusters, en blijf bij de traditie waarin u door ons onderwezen
bent, in woord of geschrift (NBV).”
“Anders uitgedrukt, zowel de brieven van Paulus als Lucas – en we mogen
dit gerust uitbreiden tot alle nieuwtestamentische geschriften – zijn niet meer
en niet minder dan 'geschreven apostolische traditie'. In dit opzicht was er
oorspronkelijk geen principieel, maar hooguit een functioneel verschil tussen
'woord of geschrift'.”
“We zullen daarom op zoek moeten naar een fundamenteler principe om te bewijzen
wie het gelijk aan zijn kant heeft. Hiertoe ontwikkelt Tertullianus twee
criteria: (1) alleen de apostelen hebben de ware leer verkondigd, (2) deze apostolische
leer mag alleen onderwezen worden in kerken die door de apostelen zelf zijn
gesticht.”
“Voor ons als protestanten van de eenentwintigste eeuw betekent dit
dat, juist wanneer de Schrift ons lief is en wij haar tot haar recht willen
laten komen, we haar dienen te lezen, te interpreteren en toe te passen vanuit en
in dialoog met de gemeenschap waarin het apostolisch geloof is bewaard, hetgeen
overal, altijd en door allen geloofd is (quod ubique, quod semper, quod ab
omnibus creditum est; Vincentius van Lérins).”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten