"Want wie de gehele wet zal houden, en in één zal struikelen, die is schuldig geworden aan alle", is er verschil tussen doodzonden en dagelijkse zonde

Als miskenning van Gods gezag, zijn alle zonden inderdaad aan elkaar gelijk, zoals St. Jacobus ook zegt. Door Gods gezag in een bepaald punt niet te erkennen, tast men immers dat gezag zelf aan, dus vanzelf ook voor andere punten. In een ander opzicht zijn de zonden echter niet aan elkaar gelijk: Er zijn zonden waardoor de heiligmakende genade verloren gaat en andere waarbij zij behouden blijft.

Ging zij door iedere zonde verloren, dan zou men haast voortdurend de aansluiting aan de genadebron, Christus, missen en deze dus vrijwel waardeloos maken. Bovendien, hoe zou de H. Schrift dan voortdurend haar lezers als rechtvaardigen kunnen toespreken? De erfzonde is immers het schuldige gemis van de heiligmakende genade en derhalve wordt men een rechtvaardige door het bezit ervan.

Door de zonde wendt men zich van God af tot het schepsel. Het verschil moet dus zijn, dat men zich door de doodzonde zózeer tot het schepsel wendt, dat daardoor de verbinding met God der heiligmakende genade verbroken wordt, terwijl ze door andere zonden wel verzwakt, maar niet verbroken wordt. Men noemt deze laatste zonden dagelijkse zonden, omdat zij zo veelvuldig voorkomen.

Bron: http://www.stpiusx.be/protestantse-opwerpingen-tegen-de-katholieke-kerk (met toestemming overgenomen)