donderdag 27 december 2012

Het probleem van het lijden

Vandaag een artikel afgerond over het lijden en het kwaad in de wereld. Het bestaan van het kwaad en het lijden is iets dat het bestaan van een goede en almachtige God lijkt te weerspreken. Maar naast dit probleem komt ook meer in het algemeen aan bod hoe Katholieken denken over het lijden in de wereld, maar ook het lijden in je eigen leven. Katholieken kijken hier heel anders tegenaan dan de gemiddelde protestant (al bestaat die gemiddelde protestant natuurlijk niet). Van harte aanbevolen, heb er zelf veel van geleerd. Lees hier verder....

15 opmerkingen:

Anoniem zei

Lijvig stuk hoor - gelezen - erg interessant.
Wat is volgens jou het belangrijkste verschil, tussen de R.K. en de Protestanten ?
vr.gr. TON

Hugo Bos zei

Bedoel je het belangrijkste verschil in het algemeen, of het belangrijkste verschil tussen die twee mbt het lijden en het kwaad in de wereld.
Hugo

Anoniem zei

m.b.t. het lijden en het kwaad in de wereld

Hugo Bos zei

Dit lijkt me het belangrijkste verschil tussen de Katholieke en de Protestantse benadering van het lijden: "Lijden is verlossend geworden, niet alleen voor degene die lijdt, maar ook degenen voor wie hij lijdt. Plaatsvervangende verzoening is een mysterie, maar geen uitzondering: wij kunnen er ook in delen. Wanneer wij “in Christus” zijn (dit primaire mysterie van solidariteit), kunnen wij net als Hem ons lijden opofferen aan de Vader, en Hij gebruikt dat. Ze worden zaadjes, of regenwater, en er komt iets uitzonderlijk moois voort uit ons leven."

Anoniem zei

Ik neem aan dat je de Katholieke versie beschrijft maar wat is volgens jou dan de Protestante gedachtengang over "het lijden" ?

Hugo Bos zei

Goed punt, ik was niet erg volledig.
De protestantse versie is natuurlijk lastig te beschrijven, er zijn meer dan 10.000 denominaties, met allemaal andere visies. Maar ik meen er toch een soort rode draad in te kunnen ontdekken.
Voor protestanten heeft het lijden dat verzoening bracht eens en voor altijd plaatsgevonden op Golgotha. Ons lijden staat daar in principe los van. Wij lijden nog vanwege de zonde in het algemeen en vanwege onze persoonlijke zonde. Ons lijden is geen verzoenend lijden en we dragen dit niet op aan de Vader, al helemaal niet voor de zonde van iemand anders. Aangezien er allleen maar een hemel en een hel is en geen tijdelijke straffen (vagevuur) heeft het doen van boete en het vrijwillig op je nemen van lijden, om tijdelijke straffen uit te boeten geen zin voor een protestant. Terwijl Katholieken weten dat ze hun zonden moeten uitboeten en de tijdelijke straffen dragen, hier of in het vagevuur straks. Waarbij je niet alleen voor je eigen zonden kunt lijden/boete doen, maar ook voor die van een ander.

Anoniem zei

Hugo,

Kol. 1,24
24 Ik ben blij dat ik nu voor u lijd en dat ik in mijn lichaam mag aanvullen wat er nog aan Christus’ lijden ontbreekt, ten behoeve van zijn lichaam, de kerk,

Hugo Bos zei

Precies, dat bedoel ik. Zo zie maar weer eens hoe Bijbels het Rooms Katholieke geloof is.
Hugo

Anoniem zei

Hugo, je zoekt verschillen die er niet zijn.

Vraag en antwoord 27 en 28 van de Heidelbergse Catechismus ;

Wat verstaat gij door de voorzienigheid Gods?
De almachtige en alom tegenwoordige kracht Gods , door welke Hij hemel en aarde, mitsgaders alle schepselen, gelijk als met zijn hand nog onderhoudt, en alzo regeert , dat loof en gras, regen en droogte ,vruchtbare en onvruchtbare jaren,spijzen en drank, gezondheid en krankheid,rijkdom en armoede , en alle dingen, niet bij geval, maar van zijn vaderlijke hand ons toekomen.

Waartoe dient ons dat wij weten, dat God alles geschapen heeft en nog door zijn voorzienigheid onderhoudt?
Dat wij in allen tegenspoed geduldig , in voorspoed dankbaar zijn mogen , en in alles, dat ons nog toekomen kan, een goed toe voorzicht hebben op onzen getrouwen God en Vader , dat ons geen schepsel van zijn liefde scheiden zal , aangezien alle schepselen alzo in zijn hand zijn, dat zij tegen zijn wil zich noch roeren, noch bewegen kunnen.

Overigens de beste wensen voor oudejaarsavond en een gelukkig gezegend 2013.
TON

Hugo Bos zei

Dat is toch echt wel iets heel anders. Hier is geen spraken van verzoenend lijden voor eigen zonde, voor die van anderen, of voor die van overleden gelovigen. Ik snap niet dat je vindt dat dit stuk uit de HC hetzelfde is als wat de Katholieke Kerk leert.

Anoniem zei

o.k. ik heb heb vanavond een feestje - een van de bezoekers is een kapelaan, ik zal het uitprinten en aan hem vragen.

Anoniem zei

Goedemorgen Hugo,

Om te beginnen ; een heel gelukkig gezond 2013.
Laat ik op de eerste dag van het nieuwe jaar eerst een pluim geven aan jou Hugo.
De manier waarop je de site beheert en de snelheid van je reacties zijn ongeëvenaard.
We zijn het zelden “eens” maar dat is niet belangrijk.

Goed mijn beloofde reactie over het lijden, na gesprek met de kapelaan en iemand anders werkzaam in de gezondheidszorg, beide “specialisten” hebben mij verzekerd dat er in de praktijk van alle dag geen enkel verschil is waar te nemen tussen het lijden van een Katholiek en een Protestant.
De kapelaan is voorts van mening dat leken zich niet bezig moeten houden met dit soort moeilijke theologische vraagstukken en dat ze zich moeten richten op “wat ons bindt”.
(do not shoot me, I'm just the messenger.)

Nogmaals, de beste wensen,
TON

Hugo Bos zei

Aan 'jouw' kapelaan:
Wat een onzin, een leek zou zich niet met het vraagstuk van het lijden moeten bezighouden?! Het is bovendien behoorlijk neerbuigend om zoiets te zeggen. C.S. Lewis was toch ook een leek, en heeft veel over deze vragen nagedacht en prachtige dingen geschreven.
Wanneer je je niet moet bezig bezighouden met wat ons scheidt, kun je je ook niet bezighouden met wat ons bindt. Bovendien is het vrij nutteloos om je alleen bezig te houden met wat ons bindt, je komt alleen maar verder wanneer je (ook) kijkt naar wat ons scheidt.
Verder zit er wel degelijk een groot verschil in benadering tussen protestanten en katholieken, kent deze kapelaan het protestantse denken wel? Ik waag het te betwijfelen.
Aan jouw Ton:
Dank voor de complimenten en ook een gezegend 2013 (dat laatste natuurlijk ook voor de kapelaan).

Anoniem zei

hohoho - het is niet mijn kapelaan hoor - 't is er een van jouw club.
Mij niet ter verantwoording roepen - ik heb het al moeilijk genoeg met al die dominees.
De tweede die commentaar gaf was mijn broer die is trauma arts in een ziekenhuis.
Hij zegt dat jouw verhaal wellicht theoretisch waar is maar dat hij het in z'n 25 jarige carrière als arts nog nooit IETS van heeft gezien.
M.a.w. Protestanten en Katholieken die lijden reageren hetzelfde.
En dat heb ik zelf ook waargenomen bij stervenden. Geen verschil.

Hugo Bos zei

'Jouw kapelaan' was meer een grapje, daarom had ik het tussen aanhalingstekens gezet.
Wat de dagelijkse praktijk betreft kan ik me zeker voorstellen dat de vragen rondom lijden en het kwaad voor protestanten en katholieken niet wezenlijk verschillen. Al denk ik wel dat de katholieke visie helpt om het lijden dat we in dit leven doormaken te dragen. Daar zit toch wel wat verschil in.