§29. De ware Kerk van Christus heeft zich van het begin af onderscheiden door de naam “Katholieke Kerk.”

De ware Kerk van Christus moet als gevolg van haar roeping niet alleen katholiek of algemeen zijn, maar zij heeft als gevolg van haar snelle verbreiding ook werkelijk de naam “Katholiek” al gedragen in de eerste eeuwen van haar bestaan. Die Kerk namelijk, waartoe de H. martelaar Ignatius, de H. Justinus, de H. Cyrillus van Jeruzalem, de H. Basilius, de H. Johannes Chrysostomus, de H. Hieronymus, de H. Augustinus en andere Heiligen van de eerste eeuwen behoorden, zal toch zeker wel de ware Kerk van Christus zijn geweest. Nu dan, die Kerk, waartoe zij behoorden, en die de Paus van Rome als de wettige opvolger van Petrus, als de plaatsvervanger van Christus en als haar zichtbaar opperhoofd erkende, die Kerk werd door hen en hun tijdgenoten eenvoudig de “Katholieke Kerk” genoemd.

Wel probeerden dwaalleraars haar deze naam van het begin af te ontnemen en die aan hun eigen sekte te geven, maar toen net zoals nu, tevergeefs. Die sekten kregen de naam van haar hoofd of stichter en werden  daarom Donatisten, Valentinianen, Arianen, Nestorianen, enz. genoemd, zoals men nu de volgelingen van Luther, Calvijn en Menno, Lutheranen, Calvinisten en Mennonieten noemt; alleen de ware Kerk van Christus werd door iedereen, vriend of vijand, de Katholieke Kerk genoemd. De H. Augustinus zei in de 4 eeuw (De vera Relig. C. 7): “Wij moeten vasthouden aan die Kerk, die de Katholieke is en de Katholieke genoemd wordt, niet alleen door haar eigen kinderen, maar ook door haar tegenstanders. Want ook degenen die zich van de Kerk hebben losgerukt, noemen haar, als zij met anderen spreken, de Katholieke Kerk. Zij zouden niet eens begrepen worden, als zij een andere naam zouden gebruiken.

Het is dus duidelijk, dat in de eerste eeuwen de ware Kerk van Christus al de naam “Katholieke” Kerk had, en juist door die naam van andere sekten of kerken werd onderscheiden.

Kan men zich nu indenken, dat de ware Kerk van Christus later die naam verloren zou hebben, en dat deze op een valse godsdienst zou zijn overgebracht? Het lijkt mij dat deze gedachte niet erg gepast is. Als Christus namelijk zo iets had toegelaten, dan moesten de gelovigen, die vroeger gewend waren zijn ware Kerk juist door die naam te onderscheiden, door deze naamsverandering in de war en op het dwaalspoor zijn geraakt. Dat Christus dit zou hebben toegestaan, kunnen we moeilijk aannemen.

Als men toegeeft, dat de ware Kerk van Christus de naam, die zij in de eerste eeuwen had en waarmee zij zich van de andere kerken onderscheidde, niet heeft verloren, dan moet men ook toegeven, dat die Kerk, die nu nog deze naam draagt, nl. de Katholieke Kerk, dezelfde Kerk is, die al in de eerste eeuwen deze naam had en dat zij dus nu net zo goed als toen, de ware Kerk is, door Christus gesticht.

Uit het boek: 'Waar is de Kerk van Christus' van pastoor M. van der Hagen