§41. Wat leerde Luther over het geloof en de goede werken?
Volgens de leer van Luther is onze menselijke natuur als gevolg van de erfzonde in haar diepste wezen zo erg ontaard, dat we tot geen enkel goed werk meer in staat zijn, dat zelfs al onze werken, ook degene die we meestal goede werken noemen, slecht en zondig zijn. Alleen voor degene die in Christus geloven zijn ze niet zondig.
Ziehier Luthers eigen woorden: “Elk goed werk, al is het nog zo goed verricht, is een schandalige zonde. Ja zelfs ieder werk van de rechtvaardige is vloekwaardig, is een doodzonde.”
Daarom leerde Luther dan ook, dat goede werken absoluut niet nodig zijn om zalig te worden, en dat de mens door het geloof alleen zijn eeuwig heil kan en moet bewerken. “Nu ziet u,” lezen wij in zijn werken, “hoe rijk de Christen of de gedoopte is; want zelfs als hij het wil, kan hij zijn zaligheid niet verliezen, hoe erg hij ook zondigt, tenzij hij niet wil geloven. Geen zonde kan hem verdoemen, maar alleen het ongeloof”
Maar wat komt daar van terecht? Men kan namelijk de zwaarste zonde begaan, zonder daarom het geloof te verliezen. Als men dus aanneemt, dat het geloof alleen genoeg is om zalig te worden, dan zet men de deur open voor de grootste losbandigheid. En inderdaad, zonder daar voor terug te schrikken, durfde Luther zijn vriend Melanchton te schrijven: “zondig er maar op los, maar geloof nog sterker. Zondigen moeten wij, zolang we op aarde zijn. Het is genoeg, dat we zonder twijfel geloven in Christus, het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt. De zonde zal ons niet van Christus scheiden, al zouden we ook duizend keer per dag de zwaarste zonden bedrijven.”
Wat denkt u lezer, is dat een heilige leer? Kan dat nu de leer zijn, die Christus aan deze wereld gegeven heeft, om de mens van zonde terug te houden en hem de weg naar de hemel te wijzen? Moest door deze leer de Kerk “hervormd” worden? Door deze leer het Evangelie tot nieuwe bloei komen? Is het niet dwaas de mens van natuur zo slecht voor te stellen, dat hij bij alles wat hij doet, noodzakelijk zondigt? Wie kan geloven dat de mens, al is hij ook een moslim of heiden, een zonde zou doen, als hij bijv. uit medelijden een aalmoes geeft aan een arme ongelukkige?
Uit het boek: 'Waar is de Kerk van Christus' van pastoor M. van der Hagen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten