Rustig maar, vriend, voorzichtig. Bedenk wel even dat de hele Katholieke Kerk het H. Misoffer van het begin af aan heeft beschouwd als het heiligste en meest verheven wek van de hele christelijke godsdienst. Vijftienhonderd jaar was er verlopen voordat de zogenaamde Hervorming ons kwam vertellen dat de Mis absoluut moest worden afgeschaft, omdat, zoals zij beweerden, de leer van de Katholieke Kerk over de H. Mis tekort deed aan de oneindige waarde van het Kruisoffer. De Mis was volgens hen niets meer of minder dan een verloochening van het ene Offer, dat Christus eens voor ons op de Calvarieberg heeft opgedragen.
Ik denk, lezer, als u iets dieper nadenkt, zal
waarschijnlijk snel de vraag bij u opkomen hoe het dan mogelijk is dat tijdens
de voorafgaande 15 eeuwen, van die verloochening van het Kruisoffer, (d.i. het
werkelijke verlossingswerk) door niemand iets werd opgemerkt. In dit tijdperk
zijn er toch honderden katholieke geleerden geweest, die het echt niet ontbrak
aan verstand of scherpzinnigheid. Zouden bijv. godgeleerden zoals H. Thomas van
Aquino, H. Bernardus, H. Anselmus en zoveel andere uitmuntende mannen, wiens
namen ik in de vorige paragraaf heb genoemd, niet genoeg op de hoogte zijn
geweest van de leer van de Katholieke Kerk? Integendeel, juist omdat zij
daarvan volkomen op de hoogte waren, konden zijn van die verloochening van het
Kruisoffer niets merken; en ik geloof, dat u er ook niets meer van merken zult,
als ik u de katholieke leer laat zien zoals zij werkelijk is.
Kijk maar. Volgens de leer van de Katholieke Kerk is de H.
Mis een waarachtige, onbloedige Offerande, waarin Christus zich onder de
gedaanten van brood en wijn aan Zijn hemelse Vader voor ons opdraagt.
Maar leert de Katholieke Kerk daarom, dat het bloedig Offer
van Christus aan het kruis niet genoeg is voor onze verlossing? Nee, dat leert
zij absoluut niet. Integendeel, zij leert, net als alle orthodoxe Protestanten,
dat Christus door zijn bloedig offer aan het kruis niet alleen een toereikende,
maar zelfs een overvloedige voldoening, een voldoening van oneindige waarde,
heeft gegeven voor alle zonden van de hele wereld. Zij leert dat de genadeschat
die Christus voor ons door Zijn Kruisoffer heeft verdiend, onuitputtelijk groot
is en dus meer dan voldoende is, om alle mensen voor eeuwig zalig te maken. De
Katholieke Kerk erkent dus, dat de losprijs voor onze zondeschuld aan het kruis
door Christus helemaal werd afbetaald. Door dat bloedig offer werd het werk van
onze verlossing in zoverre helemaal voltrokken, dat alle genaden die ons ooit
worden geschonken, daar aan het kruis werden verdiend.
Maar wij moeten delen in de genaden en verdiensten van dat
bloedig Kruisoffer; de eens gestorte losprijs moet ons worden uitbetaald, en
inderdaad ons bezit worden, zodat iedereen, daarmee strijdend, de hemel kan
verdienen. (Verg. Luc 19, 13 e.v.) Dit gebeurt door de genademiddelen die
Christus daarvoor aan Zijn Kerk heeft geschonken en hierbij hoort vooral het
onbloedig H. Misoffer.
Wanneer dus, volgens de leer van de Katholieke Kerk,
Christus in het H. Misoffer zich voor ons opdraagt, dan is dat niet om bij de
verdiensten van zijn Kruisoffer nog andere, nieuwe verdiensten te voegen; maar
alleen om dezelfde oneindige verdiensten van Zijn kruisdood op ons toe te
passen.
Hier zien we dus in een paar zinnen de leer van de
Katholieke Kerk over de waarde van het H. Misoffer en u ziet meteen, dat door
die leer, aan de oneindige waarde van het bloedig Kruisoffer hoe dan ook geen
afbreuk wordt gedaan; integendeel, omdat wij belijden dat de H. Mis al haar
heiligende kracht alleen uit de verdiensten van Christus’ Kruisoffer put, zien
we hierdoor alleen maar duidelijker de oneindige waarde van Christus’
Kruisoffer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten